Sunday, November 20, 2011

~ rindu ~


Langit petang yang menawan,

Cahaya jingga memancar nian di sebalik kerak-kerak awan yang berpecah-pecah di atas sana,

Langit itu aku tatap kesyahduan

kerana rindu yang sudah sarat mengisi segenap ruang hati,

Rindu akan diriNya,



Petang beransur malam,

It’s beautiful isn’t it?

The moon…

Bulan yang aku rindui seakan menjauh..

Janganlah meminggir walau sesaat..

Berapa liter lagi air mata yang harus ditumpahkan

agar semuanya kembali seperti dahulu,

sungguh aku telah melakukan salah yang sehingga engKau menguncikan bicaramu terhadapku

ku terima

ku yakin ianya sementara cuma

mungkin inilah kaffarah dosaku